بشقاب با نقش شاه ساسانی، جنس: نقره، قدمت: سده ی ششم میلادی، ارتفاع: 4.1 سانتی متر، قطر: 22 سانتی متر، محل نگهداری: موزه ی میهو

در سال 1887 میلادی، سنگ‌قبری نگارین در گورستان سلطنتی سیدون (صیدا) بدست می‌آید که با پژوهش‌های نخستین ویلیام سی موری William C. Morey در کتاب «گزیده تاریخ یونان» Outlines of Greek History (شیکاگو، 1903) به عنوان سنگ گور اسکندر مقدونی معرفی می‌شود و تا به امروز تمامی پژوهشگران این فرضیه را پذیرفتند (برای نمونه‌ بنگرید به مدخل‌های وب‌سایت‌های دانشنامه بریتانیکا، دانشگاه کلمبیا و دانشگاه کمبریج در همین زمینه). این سنگ قبر مشهور، امروزه در موزه باستان‌شناسی استانبول نگهداری می‌شود .

پژوهش‌های تازه وینسنز برینکمن

Vinzenz Brinkmann که توسط میخائیل سی‌یبلر Michael Siebler در شماره هفتم شهریور (29 اوت 2007) در روزنامه فرانکفورتر آلگماینه منتشر شده است، فرضیه انتساب این سنگ قبر به اسکندر مقدونی را با قاطعیت رد می‌کند و با شواهد تازه ناشی از دانش نوین مطالعات رنگ‌نگاری فرابنفش، رنگ‌های واقعی اثر را نیز بازسازی می‌کند. بموجب مطالعات او، این اثر از سال 320 پیش از میلاد و از آن «اَبـدالـونـیـمـوس» Abdalonymos شاه ایرانی تبارِ سیدون (صیدا) در فینیقیه باستان و لبنان امروزی بوده است.

پژوهش‌های برینکمن و گزارش سی‌یبلر، علاوه بر آگاهی‌های تازه از صاحب راستین این اثر، جزئیات جالبی را از محتوای سنگ‌نگاره‌های اثر، همچون نگاره ایرانیانی با پوشاک گشاده و رنگین که سپرهایی با نگاره‌های مشابه نقش‌های تخت جمشید بر دست گرفته‌اند، چگونگی پوشاک آن زمان (که گویا برخی پوشاک‌ها تنها از یک کلاه خود عبارت بوده است)، رنگ‌آمیزی پارچه‌ها و دیگر ادوات در اختیار می‌نهد.نقش بازسازی شده ای از روزنامه فرانکفورتر آلگماینه برگرفته شده http://christogenea.org/Herodotus-Scythians تنها بخشی از سنگ‌نگاره‌ها را نشان می‌دهد. در بخش‌های دیگر، نگاره‌هایی از شیر و خورشید، نبردهای پیادگان و سواران، شاهین یا عقاب، تیراندازی و شکار شیر و گوزن، زین‌افزار اسبان، و نگاره‌های جالب دیگری دیده می‌شود.

نویسنده : دكتر مرادی غیاث آبادی